"Oudbollig" in plaats van (het juiste woord) "oubollig". Ik zie én hoor het steeds vaker. De verklaring is logisch: we gebruiken het woord vooral om aan te geven dat we iets ouderwets vinden, dus de link naar "oud" is snel gelegd. Maar wist je dat oubollig oorspronkelijk helemaal niks met oud of ouderwets te maken heeft?

In de jaren '80 betekende oubollig zoiets als koddig, plat-komisch of kluchtig. In de jaren '90 en jaren '00 kreeg het woord een steeds negatievere bijklank. Iets wat oubollig genoemd werd was flauw, niet vernieuwend of zelfs een beetje benepen. Zo verschoof de betekenis steeds verder naar "ouderwets". Met dus de vernieuwende spellingsvariant "oudbollig" als gevolg.